Mutluluk denilen obje,anladıkki kaderde yok,
Alıştık artık rutine,neşede yok kederde yok.
Bazen meltem bazen bora,iyilikler geçmez hora,
Alıştık artık rutine,neşede yok kederde yok.
Bizde sır çok saklıyoruz,sıramızı bekliyoruz,
Günü güne ekliyoruz,zaman zaman tekliyoruz,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta