saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Tebrikler şahaneeee.
nazımı da..nesiri de okunuyor alacaatlının..
Ben istemez miyim pınarlarından kana kana içmeyi, ovalarda rüzgârların tarumar ettiği saçlarımı savururken sevdiğimi fısıldamayı.
Kim istemez ki...
Güzeldi. Tebrikler
Sevgimle
Kan tutar seni bilirim ondandı pıhtıyı damarlarımda dolaştırmam...
Bu yazı 'biz' olmanın şiiri isyan ettirecek anlatımı , neden ben düzyazı olamıyorum diye ...
Ya da düz yazının şiire biraz tepeden bakar hali ...
Elinize, yüreğinize sağlık sayın Rengin Alacaatlı ...Kutluyorum , içtenlikle ...
Sesinin her tınısındaki değişimi bilirken benden uzaklaşmanı çok istedim, her doğan güneşle şafağa bir çizik daha atmanın kederini gözlerinde görmemek için. Çaresizliğin ağırlığını taşıyacağın günlerin vebalini bana yüklememen için.
Çok güzel bir yazı olmuş keyfle okudum,emeğine yüreğine sağlık tebrikler,kalemin var olsun.
Bu kadar duru, bu kadar güzel ifadelerle, ancak bukadar,güzel nesir bir yazı yazabilir bir sevğili sevdiğine . Canı gönülden kutluyorum kalemini ve tertemiz yüreğine. saygılarımı sunuyorum.EROL SAGUN:
harika....tebrikler....saygılar
Düzyazıya şiirin atmosferini inceden sızdırmak bu olsa gerek.Çok güzeldi.Tebrik ediyorum.Saygılarımla...
Dağlarda tüten kekik kokusunu birlikte çekemeyeceksek, denizin tuzu ile yüzümüzü buruşturup gülüşmeyeceksek, hatta ışık ile kamaşan gözlerimizde birbirimizi görmeyeceksek ne önemi vardı yaşamanın...... Vazgeçtim belki de senin direncine yenildim....
......................................................................
Yağmur Herkese Yağar
Ama Çok Az İnsan,
Tutar Yağmurun Ellerini..M.Mungan........hoşgeldin yaşamın rengi...hoşça kal sensizlik.....,işte özlenen kalemiyle hayata gülümseyen efsane kalem RENGİN ALACAATLI..
Ateşin Elleri'nden Gözyaşı Şişesi'ne..
Bugün romancı bir abimle birkaç saat sohbet ettik. Antalya, Doğu Garajı'nda yeni bir rant alanı açmaya çalışan iş makinalarının kazdığı her yerden tarih fışkırıyordu. Antik Roma kentinin daha çok yoksullarına ait olduğu sanılan mezarlık gün ışığıyla buluşuyordu. En ilginci bu oda gibi korunaklı mezarlarda birer gözyaşı şişesinin bulunmasıydı. İnsanların acılarını, soyutlamayla yürekte dağlananları, ateşin düştügü yeri, yüreğe uzanan ateşin ellerini ve bunlardan doğan, akan acıyı şişede biriktirerek somutlaştırmak, unutulmaması gereken bir gerçeklik haline getirmek, 2000 yıl sonra avucuna alıp tutabileceğin bir acı haline dönüştürmek... bunları konuştuk uzun uzun..
...ve Ateşin Elleri... istenirse duygulara dokunulabilir, öylece somutlanabilir... ve binyıl kaybolmaz boşlukta bile..
Bu şiir ile ilgili 52 tane yorum bulunmakta