Ateşim Üzmesin - Birinci Yağmur

Özlüyorum
Özlüyorum
Ölümü
İçimde yaralı
Çok yaralı
Kırılgan bir mevsimdi
Kırdı geçti gitti

Susmak çarem değil bilirim
Susarım sana
Kandırılmaların bayramında
Özlerim ölümü
Ardıma bakmadan
Giderim
Giderim

Yaralı çok yaralı
İçim yaralı
Güneşimi kesen bir ihtimal
Yüreğimi kurutur
Gözlerime bakarken
Yalan neydi
Bilmedim dinledim
Anlamam sanma
Ben o gözleri bilirim
Bakışlar yalan söylemez derler
Doğrudur derim
Doğrudur bilirim

Nasıl yakıp geçti
Kelimelerimden sevgilerimi söktü gitti
İsyan ederken
Susmak gerek
Ateşim seni yakmasın
Ateşim seni üzmesin
Üzmesin seni
Yaramı saklayamadım
İnanmış gibi yapamadım işte
Yüzümden içim okunuyor işte
Saklayamadım ne yüzümü ne içimi

Özlerim çok özlerim
Yağmurlu soğuk bir zamanı
Yalan işler bir tek yüreğime
Parçalayarak alır zaman onu cennetine

Bazen olmamayı dilerim işte
Bazen ölmeyi de bilirim işte
İstemediğim her şey
Garip gökyüzümde
Gözyaşlarımı dökemedim
Hala içimde
Özlerim çok özlerim ölümü işte

Dağılmak yok olmak böyle bir şey
Aldatmaların masumu bile
Acıtıyor canımı
Ateşim çıkar
Yakarım düşüncelerimi
Kendimle birlikte
Susmuşta olsam
Ateşim yakmasın isterim
Ateşim üzmesin isterim
Usuldan yanarım
Bugün yağmurda vardı Gökyüzümde
Yanaklarım ıslak
Yinede özlerim içimi
Özlerim en saf gülüşlerimi
Bilmem dediğim her şeyi öğrendim
Öğrenmek istemiyorum diyemeden gördüm
Yangın yüreğim sıçradı
Yanarım ateşlerin içinde