Ateşi Zerdüşt Şiiri - Cevdet Dino

Burçları eş iki kalede Zerdüşt ateşi yakılır
Ateşte çiy taneleri salar nefesini
Yükselir göğe buğusu
Tutuşur elleri, taneleri yağmurun
Yağar üstümüze terimiz, üşür sonra
Sonra bir el siler ıslak bedenimizi

Kalenin burçları ufka üfler sedasını
Kulaklarında yankılanır ürperti
Boynunda durur süsü aşkın

Yorgun şehrayinlerle yıkılır bir burç
Yol, alır uzak bültenlere taşır ruhunu
Geride kalan hüznün maskesini takar
Dumanı tütmez ateşin, saraylarında Kisra’nın

İki sahifede durur nakşı yüreğin
Burcun duvarlarında…
Her dökülen taşın anlamı birleşir bir hecede
Her hece bir cümle
Her cümlede ateş-i Zerdüşt