Karanlık kuyularda, hapis kaldım bir süre
Kalınca duvarları, bir türlü yıkamadım
Yalnızlıkla savastim, yenildim göre göre
Siyah gözümü aldı, ışığa bakamadım
Tökezledim yürürken, zemin sağlam değildi
Alnım yere saplandı, düşünceler eğildi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.