Karanlık kuyularda, hapis kaldım bir süre
Kalınca duvarları, bir türlü yıkamadım
Yalnızlıkla savastim, yenildim göre göre
Siyah gözümü aldı, ışığa bakamadım
Tökezledim yürürken, zemin sağlam değildi
Alnım yere saplandı, düşünceler eğildi
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
