önce ateşi tuttum avuçlarımda
güney rüzgalarıyla esip
yalım yalım venüse uzanıyordu
yanan tenimde ellerin akkordu
sonra ışıl ışıl gözlerin parladı bakışımda
sesin çınladı bozkırların senfonisiyle
söğüt ağacının şarkısı yankılandı derinden
ağıtlar dinledim uykularımda
önce ateşini düşürdün
akkorlar dağıldı yürek uçurumlarıma
üşüdüm...
sonra yankısı sustu sesinin
kırların sefonisi gömüldü geceye
sonra sen gözlerimden süzülüp
duru su gibi akıp geçtin içimden...
Kayıt Tarihi : 27.1.2005 00:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Vurgun](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/27/atesi-tuttum.jpg)
Yüreğinize sağlık..Nöbetçi ŞAİR/ŞAHİN ERTÜRK
sevmek bu özlemek bu
duru su sevginin saflığında
tebrikler Meral sevgiyle can dostum
yüreginize saglik
TÜM YORUMLAR (5)