Ateşi sevince... Şiiri - Adnan Gül

ateşi sevince...

uygardı dünya; duyularımı yitirdiğimde! ..
afili tarifler ve arasında sevapların,
işkence şovmeniydim...
elinizdim, bardağını taşıran ruhun...
kolunuzdum, tutulmuş hedefte,
ateşi seven ...

gözlerimi, ilk noktada yitirdim...
tuttuğunuz ışıktı; yekten kör eden...

ellerime, yüreğimden çılgın bulaşmıştı, öfke...
ayıklanmıştı kalıntım, yordamsızdı basamaklar...
sessizdim geldiğimden, yokluğuna bezenmişti,
varlığımın tedirginliği...

üst üste binen şiddetin, çıplak ayıbıydım...
kurbandı seks kazasına aklımız...
bölünürken kan sıcağında, alkışlı ekmeğimiz,
açıktı ama pencereniz, değildiniz ardında...
nasıl da benzemiş renginiz, zulüm tabına,
yani, aile fotoğrafına, poz verir hali;
mutlu günün, en serseri anında...

kulaklarımı, bu noktada yitirdim...
atmışken bir adım daha, ellerinize...

tutuktu ama anlaşılırdı, ateşin dili
kapanmıştım yüzüme, anlamıştım dinginliği,
bellemiştim ki benim, ateşe yakın;
avazından, hüsne’nin...

yitik ellerime verdim, hesabımın tümünü...
neysem buyum; korkmam dedim,
külün haznesine, yalnız inmekten...
korkmam, toprağa yangın yürürken suyum...

karışıktı kokular, girilmezdi düşlere...
tadını, erken yazda yitirmişti dilim...

uyumuştu bile eteğinde; tepeye koşturanlar...
mantığım, burada sıyrılmıştı karanlığından...
yüreğim, burada yok saymıştı zamanı...
savaşmıştım ama;
kaçak yenmiştim, hengameden hayatı,
halen ışığıyken; buğulu gösteriler,
alınamazdım dalımla göze, hiç...
belki vurulmuştum, içten hatıralara...

yaralıydı aklım, yetmezdim sancıya,
kapılmıştı, asi rüzgarlara bedenim...
bozsam da örtmezdi ayıbını,
kokmuştu çünkü, tarihsel donum...

hislerimi iki arada yitirdim...
büyürken yalnızlığımdın, karşımda

silinen insan sesiydi, neslinden...
aldatırken hızını, bindiğim tren,
korkuyordum, gelişine dünyanın...

geç de olsa;
girsem kollarıma bir gün, diyordum,
alsam, kalabalığımdan kendimi akşam,
açsam ortaya, çığlığımın büyüttüğü lekeyi,
desem ki ölüsüyüm, buraların...
desem ki, yerim yok, dönmek için kendime

desem ki, türküsüne düşmüş, çocukların ateş,
o noktada yitirmişim, ruhumu...