Ateşi Çalarken Tanrılardan

dualarla başlıyor gece
sanık olmuş hasretlerden sonra
bizim orası karanlık
bilmiyor musun
ölüme meydan okuyan gözlerin yaşlı
hep yıldızları beklerken
ben unutuyorum yine dilek tutmayı
şafak tetikte
soran olursa yokum diyor ayrılık
ve sapına kadar aşk var kaderde
kaderde adamı deli eden bir yalnızlık

ateşi çalarken tanrılardan
biliyorum sen yine gideceksin
yaktığı yerde özlem olurken alevler
her gün bir başka doğacak güneş
sözde gözlerin mimli
unutulmaz şarkılar gibi
bin bir edada kahrolurken yokluğun
ben nakaratların birinde gizleniyorum
haberin olsun
bizim orası karanlık
karanlıklarda yoksun