Ateşi Aşkın Şiiri - Mustafa Özata

Ateş-i aşkın buhar yapsaydı da beni,
Yağmur olup saçlarına dökülmek isterdim.
Fer’i çekildi gözlerimin göremiyorum,
Bana gözlerim ol demeyi isterdim…

Buralar çöl olsa da ve ben kıvransaydım susuzluktan,
Bana olan aşk gözyaşlarınla kanmak isterdim.
Nadide bir gül gibi tutsaydın beni,
Her nefesinle bir koku gibi girmek isterdim…

Büyümek mümkün olmasaydı kucağında,
Annemin gibi bir yavrun olmak isterdim.
Ne yer ne içerim diye kaygım olmazdı
Gül dudağından buselerle doymak isterdim…