Biliyorum, ayrılık bir suskunluk değil,
Bir devri kapatan, kapanmayan bir yara;
Geceyi sırtlayıp sessizliğin hükmünde yürüyen yalnızlığım,
Kendini her adımda sana bağlayan yollar gibi.
Ellerimle okşadığım o eski rüzgâr, saçlarının kokusunu taşımaz artık;
Ve ben, eski bir fotoğrafa mahkum, zamana direnmenin anlamsızlığında çırpınırım.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda