duymaz kimse ateşe düşen gülün feryadını
çıkmaz sesi düşdüğü ateşden
nar olur kebap olur
ama haz alır gül ateşden
sanki ateş gübre su olmuş
büyüyüp filizlenmesi için
ateş yakdıkca feryadı figan olur bülbülün
yüceleşir büyür aşkı
acılır tüm perdeler
bir O bilir birde kendi
feryadı kendinde kalır bülbülün
olmazsa ateş kalır boynu bükük
aşk badesiyle olur körkütük
gören mecnun der ama
bilmezkin feryadı bülbüle
ölüm vız gelir ses verirse bülbül güle
ayrılık olmazsa gider güle güle
yaşamak ister haz duyduğu anı
serhoş olur dolaşan damarda kanı
istermi mi böyle anda şöhreti şanı
duyar bır kendi bir de bülbülü
çıkmaz ateşe düşen gülün feryadı
Kayıt Tarihi : 11.7.2009 12:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/11/atese-dusen-gulun-feryadi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!