Ve yine buz gibi bir kış sabahında,
Yorgun,uykusuz gözlerle bakıyorsam hayata…
Avuçlarımda,son bir ateşböceğinin izlerini taşırken,
Her şeyi bir anda silmek ne mümkün diyorum…
Ağlayabiliyorsam hala,
İçim acıyorsa,
Gözlerimde her daim hayalin canlanıyorsa,
Ve artık bana hayalinle bile gülümsemiyorsam,
Soğuk ve acı gözlerle bakıyorsan,
İçimi kanatıyorsa hayalimdeki yüzün,
Ve hala avuçlarımdaki izlere boş gözlerle bakıyorsam,
Kader diyebiliyorum,
Sadece
KADER…
26.02.02 07:45
Pınar KoçKayıt Tarihi : 1.12.2005 18:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pınar Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/01/atesboceginin-izleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!