Ateşböceğim Şiiri - Zuhal Aksulu

Karanlık geceme bir ışık yaktın
Birden dünyamı aydınlattın
Tıpkı geceleri parlayan ay gibi
Oradasın, ışıl ışılsın
Ulaşılması imkansızsın...
Nerde görülmüş bir yıldızın
Gökten kopup yeryüzüne indiği...
İnemezsin, inmeyeceksin
Bu karanlığı sen bilmeyeceksin
Ama ben bekleyeceğim elbet
Birgün odama bir ateşböceği girecek
Senin kadar büyük, senin kadar parlak
Senin kadar güzel olmasa da
Biliyorum onun ışığı bana yetecek
Hem o kadar uzak olmayacak
Elimde avucumda, yanıbaşımda...
Belki de beni sevecek
Yıldızlar sevemez ki
Gökten inemez ki
Ateş böceğim elbet
İçimdeki seni söndürecek..