Ateşböceği ile Namrun’da bir söyleşi

meneviş rüyalarda bulurum kendimi
akasyalar sallarken beşiğimi
yeşil ceviz yapraklarında pinekler
ateşböcekleriyle dertleşirim
koca çam’ın altında
ne de dertliymiş meğer şu ateşböcekleri
kimseler göremezmiş günışığında hünerlerini
insan ırkı kirlettiği için çevreyi
yanarlarmış bütün gece
silmek için kötülüğün izini

parla ateşböceğim parla
kalmasın hiç kötülük etrafta
parla ateşböceğim parla
karanlıklar çıkar birgün aydınlığa

ah! namrun ah! namrun
kekik kokuyor yamaçların
ah! namrun ah! namrun
çekiyor insanı şu heybetli dağların

güneş vurup yarınca göğsünü dağların
şelaler yastığım olur, dereler yatağım
ikindinin ardı çarşıda gezinir adımlarım
bastır demirci bastır havalı körüğe,
tav gerektir sürmek için tarlayı, demire
kunduracı, tez yapıştır kunduramı
sağlam yemeni gezer engebeli dağları

parla ateşböceğim parla
kalmasın hiç kötülük etrafta
parla ateşböceğim parla
karanlıklar çıkar birgün aydınlığa

ah! namrun ah! namrun
kekik kokuyor yamaçların
ah! namrun ah! namrun
çekiyor insanı şu heybetli dağların