Ellerin ellerimde buz gibisin
Bakışlarından belli sevgisizsin
Işıl ışıl dünyalar güzelisin ama
Sıcaklığı olmayan ateş böceğisin.
Erkekleri uçarmış bu böceklerin
Sen deniz feneri gibi yanıp sönerken
Bilemezdim başıma gelecekleri
Sanmıştım ki sen de seveceksin.
Oysa benim ışıklarım çoktan söndü
Bir pırıltına başım döndü
Bağışlanmaz senin pervanen olmam
Ölümüm seni gördüğüm gündü.
Biter herşey birgün be vefasız
Alacakaranlıkta giderken vedasız
Paramparça düşüp dağılacağım
Dumansız, ateşsiz, sessiz sedasız.
Kayıt Tarihi : 2.9.2008 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!