Ateşböceği Şiiri - Nilüfer Albayrak

Bir ömür yıkıldı, gönlümde,
Hatalar yük olmuş, kalbimce,
Dönüp de bağışlar kendini önce,
Yol gösterir bana ateşböceği.

Gaye kalmamışken derman ararım,
Çözümsüz sorularla yol bağlarım.
Bir ışık görünce ardını kovalarım,
Hep çağırır beni ateşböceği.

Kimi zaman kırık, kimi zaman deli,
Ne yana gitsem de yolum müşkili.
Fakat karanlıkta kalbim gönüllü,
Yol gösteren yine ateşböceği.

Geçmişin izinde özürler yanar,
Her hata gönlümde dağ gibi donar.
Umuda yönelir kalbim yanar,
Kanat çırpar bana ateşböceği.

Ne gamın ne hüzün, hepsi benimle,
Bir umut var yine, gizli içimde.
Karanlık gecede ışık peşimde,
Koşarım ardınca ben ateşböceği.

Kafam karışmışken sorular sorar,
Hayaller içinde ruhum oyalar.
Bir kıvılcım düşse kalbim hep yanar,
Göz kırpar bana ateşböceği.

Hayatın yükünü taşır bir beden,
Yorulsa da susmaz, umutla giden.
Bir gece karanlık aydınlığa döner,
Kılavuzum olur ateşböceği.