Ateş yüzlü bir kadın Şiiri - Halis Aydın

Ateş yüzlü bir kadın var
Kirpikleri duman duman sevda tüten
Yorgun bakışlı, ama bir o kadar içten
Ateş yüzlü bir kadın var
Ateşi kendini koru hala yüreğimi yakan

Ateş yüzlü bir kadın var ama dumanı mavi
Gökyüzü gibi engin ve uçsuz
Gözleri umut kırığı, üzüm karası ve dirençli
Bir değse elleri ellerime anne şefkatindende öte
Ama yanlız
Aşk adasında tek
Sevdasını tek başına yaşayan

Ateş yüzlü bir kadın var
Yüzüne değsin istedi ellerim
Yansın istedim sevdaya bulanan bedenim alev alev
Yansın istedim- yüreğim
Yansın istedim kör sevdalara kesilmiş çaresizliği ile

Anlatmak istedim tarifi imkansız acılarımı
Acıların acılarımdır desin istedim
Özlemek dedim,hasret dedim, doyasıya sevda dedim
Kör karanlık gecelerde umutla beklenen ışıksın dedim

Sensizlik çaresizlik dedim
Bir daha yaşamamak gibi bir şey
Ben bir gemiyim sevda yüklü
kaybolduğumda aradığım limansım
Yolumu şaşırdım pusulamsın dedim

Ateşyüzlü kadındüşündü
Şıklarım ne dedi
a hissediyormusun
b anlıyormusun
c özlüyormusun
d yüreğin dolusu sevda
eskisi gibimidedim

Ateş yüzlü kadın düşündü
Yapamam dedi seni eskisi gibi sevemem
Dokunamam rüzgardan deli saçlarına

Özlemekse, hasretse çekerim en acısından
Ama sevemem eskisi gibi
Unutmaki dudaklarını parçalarcasına
Yüreğimi ateşle dağlarcasına
sevemem eskisi gibi anlıyormusun