Senin adını gözyaşlarımla yüreğime yazdım,
Sevgi tomurcuğu ektim acıyla yanan gönlüme,
Senin soluğunla yürüyordum senden aldığımumudla,
ve senin için ölümün kıyısında ölümle uyudum.
Ama sen... Sen gelmedin...
Buz denizinde Senin hayalinle ısınıyordum,
Bir su misali sessiz, sessiz akarken
Senin dokunuşunla çağlayana dönüşüyordum sen yanımdayken,
Ve senin için kacdefa ölümle pazarlığa oturdum.
Ama sen...Sen gelmedin...
Sen rüzgar gibiydin,
Ben sönmeye mahkum ateş gibi.
Sen yağmur gibiydin
Ben Suya muhtaç toprak gibi.
ama sen bilmiyordun...
Artık ateşimin titrediğini,
toprağımın kıvılcım gülleri actığıını,
umudumun umutsuzluğa büründüğünü bil ve gel!
Ama bilmeni istediğim,
Bilmen için dünyayı ters çevireceğim bir tek şey var,
Oda Aşk ateşinin, ateş yağmurlarıyla
halen yandığıdır
sonsuza tek...
Kayıt Tarihi : 2.3.2005 19:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!