Derken;
bir bulut göründü
gökyüzünde
karanlık kapladı her yanı
rahmete susamış
çorak tarlalar gibi
boşaltmasını bekledik
gözyaşlarını
o an
sus oldu yüreklerimiz
avuçlarımı çevirip gökyüzüne
ıslatsın diye sensizlikten kavrulmuş
dudaklarımı
nafile bekledim
yangın yeri yüreklerimize
ateş yağdı damla damla
Kayıt Tarihi : 6.9.2011 02:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!