Ateş ve Toprak Şiiri - Cansın Yüksel

Çok şey gördüm öldüğümden beri
Aynada kendimi aradım
Başkalarında buldum yüzümü
İnsan kendi gözlerini aramayı bilmeli
Sevinçlerden yama yaptım çilelere
Yanmayı ve sönmeyi öğrendim
Ölümü, doğumu ve dışındaki her şeyi.
Bir akıntıya gebeydim gemi doğurdum
ki o koca denizde kayboluş arardı.
Ateşi toprağı gördüm öldüğümden beri
Onlar mutluluğu iyi bilirler
Ölüm, doğum diyordu şair hani, işte onlar
Ateşle toprak ölümdür ve doğumdur.
Oysa yoktur ikisi de hayatın içinde.

Bu akşam seni yazacağım diye oturdum
Kalemimden akan kelimelerin çoğu
Teğet geçti seni ama varamadı sana
Bir çok koku seni fısıldadı
Kovaladım çoğunu ama varamadım sana
Bazı dizeler varmış ki kimselere yakışmazmış.
Seni anlatacak sözler aradım
Her şeyde biraz senden buldum ama
Ne yaptıysam da çıkamadım senin yoluna
Ah yollarına, senin yitik yollarına.
Bazı kimseler varmış ki hiçbir dizeye yakışmazmış.