Kanla karıldı o topraklarımız,
Terle sulandı şu tarlalarımız,
Susuz yandı onca insanımız,
Ateş suyla tanışınca…
Kim der ki “ateş suyu yakmaz”?
Sular kabarıp, bendini yıkmaz
Köstekli dağlar, şaha kalkamaz.
Ateş suyla barışınca..
Ormanlara kafa tuttu kıvılcım,
Yüreğime çiledi içimde acım.
Dargın tenimde ruh-u kiracım
Ateş suyla karışınca…
Şahinler, kartallar huzursuz?
Toprak suya hasret uykusuz,
Ateş, İblisin mayası korkusuz
Toprak suyla buluşunca.,
2024
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 4.3.2024 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!