yokluğun var
ve sen yoksun
kandan mürekkepler çiziyor
hayalinin resmini
kalbimin acıyan yerinde duruyor
yokluğun var
ve sen yoksun
uzuyor zaman
yarı yolda kuruyan nehirler gibi
çırpınıyor gözlerim
yağmur duasında yüreğim
yokluğun var
ve sen yoksun
güneşini yitirmiş dünyam
ateşin narına koşuyor
pervane kelebeklerim
çarptıkça ölüyor kalbim
yokluğun var
ve sen yoksun...
04.10.12
İsa YılmazKayıt Tarihi : 4.11.2012 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)