Ateş ve Ömür Şiiri - Yılmaz Öztürk

Yıl dediğin nedirki dün yada bugün
Neler yaşadık bir bak ağlayıp dövün
Marifet dostluksa aşka sevinip övün
Ateş olup çağlar ömür denen yüreğim

Güllerin feryadı bülbülün ağlamasıdır
Taştan su akmaz gözlerimin nemidir
Melekler kanadında göğe yükselir
Topraktaki Ateş ömrümden ömür alır

Kor olmuş yanar ateş sabah meltemi
Yiğidin şöhreti sarsar mizan terazimi
Cebrail Sur üfledi zelzele misali
Ateş sönerken yaktı ömür yüreğimi