Ufkumu kararttı güneşin batışı,
Gecenin hüznünü yaşarım ey gönül!
Yandıkça tutuştu sevdanın ateşi,
Bir elveda bile demedi taze gül...
Benim hicranım yine de ona akar,
Semada bulutlar ağlasa ne çıkar!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var