Kara gün kapını çalmaya görsün,
El-pençe duranlar sırtını döner.
Ateşin düştüğü yer kor olur da,
Gözünde parlayan ışığın söner…
Çakallar ulur hep bostan, bağında,
Duman bile kalmaz yüce dağında,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Muradım unutmaz yaşananları,
Buğday diye ektik, hep çıktı darı,
Bir nefes sevgidir aşığın karı,
Gül tutan ellere kokusu siner…
muhteşem yürekten kutlar saygılar sunarım.
ilk tam puan benden
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta