Ateş Ve Duman Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Ateş ve duman, iç içe geçmiş,
Birbirine dokunan iki düş.
Alevlerin yalımı, gözlerimizde,
Bir yanımız ateş, bir yanımız pus.

Ateş, tutkunun sıcak nefesi,
Kalbimizde yanıp duran bir yangın.
Duman, hüznün ince örtüsü,
Bir yanımız alev, bir yanımız sis.

Birlikte yanıyoruz, birlikte soluyoruz,
Ateşin kızgın korunda kayboluyoruz.
Bir yanımız yangın, bir yanımız esinti,
Biz birbirimize dokunan iki yürekiz.