Ateş suya uyduğunda...

yaşımı almamışken

| bedeli nedir bilirsin |

son yokken
el kadardım
beden yüz güldüren

| neden küçük doğarız bilmem..fabrikasyon olsaydı..
kıçımıza şaplak yemeden
çözseydik hayatı ve küçülmeden irileşsek..
zorluklar hikaye gelse..değermiydi büyük doğsak..
büyülü ve ölümsüz olsak..sorgula neden kırmızı gül..
neden gri değil |

saçlarım sarı
gülüşüm az
dikensi duruşumla
oyun çatardım kendime
türküler söylerdim
küçük yüreğimle

acı diyorsun
çekilmiyor bilirim
tırnaklarımda kesik
etimde fazlalık

| mesela iç acısını kaç vinç kaldırır yürekten.. ne oynatır yerinden |

tarla süren kambur adam
ot ayıklayan kadın kadar
yakınsın akşama
desem ki ekin var
rüzgar gelir
yangın sarar
ciğerin yandığından beri
duman edersin
düşersin
is kalır elinde

canım;
habersiz gidenlerden bıkmadım
yıldım özletenden
usandım
uslanmadım

bilir misin
giden gelmediğinden
ben hasrete alıştım
nasıl deme
başa gelsin gör
tufan dünkü çocuk yüreğimde
göz çanağı yaylada göl

ışıklar kesilir şimdi
hem kör dillerim
hem kekeme
can almak dokunmaz ölüme
sussunlar
sen adımı söyle
selam söyle gelmeyene

sayfam koptu
iki satırım kalmış okunmaya
kimi der dua
kimi der beddua
karışma sen
sarıl boynuma
ki en çok
ağlarken mutlu oldum
bu yüzden sabaha karşı doğdum

bizim orada
ekmek fırında kururdu
buharı soğuğa hapis
ciğerimize vurduğunda
su erken uyurdu
aşık çıkınca yakından
alnına sevda vuruldu
bir ben derim işte
ateş suya uydu
türkü yanmış dilimde
sus dinle
sus dinle

09.11.2004