Evren Özcan - Ateş Su Hava Toprak Şiiri ...

“Sağını solunu bıraktım, dosdoğru yaşıyorum.Mesela şu sokak güzel…Rüzgar bile tozu dumana katmış umrumda mı…Gri bulutları da seviyorum, çünkü arkalarında bir yerde güneş var, eninde sonunda.Belki ömür görmeyi vefa etmez.Güneş de küsmüş olabilir bize.

Ancak bir deli sahip olabilir bu umuda ve kutupların birinde bir şezlong ve ben: Güneşleniyorum.

Heryerde cayır cayır yanacağıma eminim de, sensiz üşümenin bir çaresi yok sanırım.Yine de umutluyum. Sen olmasan, sensizlik olmasa, ateşi nasıl tanırdım.”

Sıra deli düşüncelere geliyor: dudak payı,göz hizası,dirsek teması ve tabiri milyon,harcı kimyon ve keskin kokulu geceler ve o gecelerin sona erdiği sabah ezanları