Ateş serpti giden yarim bağrıma

Ateş serpti giden yarim bağrıma
Arkasından çocuk gibi ağladım
Baharın kondum da gonca dalına
Bülbül gibi figan edip,ağladım

Ayrı düştüm candan,mecalden artık
Yangınlarda yürek dostlar perişanık
Duyulmadı feryadım sayılmadık
Helak olup,için,için ağlarım

Terki diyar eğlendim aşk yolunda
Acı mekan tuttu kara bağrımda
Yıkıldı her şey şu,gönül bağımda
Ağıt yaka,yaka durmaz ağlarım

Kul kamilim,şu kadere ahım var
Kör oldu gözlerim gelmedi bahar
Gir sineme hele,bak ne acım var
Gözlerimi sıkıp,sıkıp çağlarım