daimdir şehrin gülü ateş ateşe küldür
içimi boğar bir hiç, rüzgar konar şehrime
attılar gülü kaptım bin kırıktı dikeni
nehrimin kan pıhtısı yürür gülün rengine
ellerim güle kesti kendimi yaksam kendime
Lalezarlı bahçede düşerim ateşlere
bin göle atsalar,su değmez, yanan güle
külü savursa bir yel atmam gülü yerlere
gül öyküde ateşmiş bahçem yanar babilde
çıkar anka içimden belenerek küllere
güneş şehrimi atar bin bir zerdüşt ateşe
nehrin kan pıhtısı sönerdi İbrahim'de
gül batar yanarak, kızıl düşer güneşe
yanıp durur o Babil, sıçrar nice Babil'e
yıldızlar merhem sürer gece şehrin gülüne
Kayıt Tarihi : 3.3.2007 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu hayvanat bahçesi yaşantının bakıcısı ben değilim.
Hz. İbrahim'den bu yana evrensel boyutunun derin acısı, zamanın ilerlemesi ve medeniyetlerin gelişmesiyle dahi önlenemeyen toplumsal çekişmelere değinen değerli şiiriniz; yüklediği kavramlardan öte, teknik ve yapılandırma açısından da harikaydı.
bin göle atsalar,su değmez, yanan güle
külü savursa bir yel atmam gülü yerlere
gül öyküde ateşmiş bahçem yanar babilde
gül yanar..küle döner...küllerinden yine sevdaya doğar...yanan gül yakar elbet tüm cihanı..aşkına yanmaya gör...
kutlarım üstadım ...papatyalar yüreğine
nehrin kan pıhtısı sönerdi İbrahimde
gül batar yanarak, kızıl düşer güneşe
yanıp durur o babil, sıçrar nice babile
Tebrikler sevgili Sait Açıkgöz.
saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (33)