Ateş Renginde Gül Şiiri - Vehbi Yurt

Kahır ve şiddet
Toprak
Avuçta sıkılmış
Tanelere ayrılmak isterken
Kumlar tane tane
Sımsıcak tutkularla anılarak

Belki bir yanı hayrın
Şere bakan gövdesiyle
Umulur kimbilir
Sayısız sıralanan umutlarla
Renginde insan var
İzlerinde damla damla yaş
Akıntısında gözlerin
Saraylarında tanımsız
Gönüllere yerleşen
Ebedilik bekçisi sanan
Kendini böyle hayallerden
Kurtarmadan
Ateşlerin yakmadığı
Ateş renginde gül
İnsan
Varlığın sonsuza odaklandığı
Nefeslerin ve seslerin
Derin yükselişleri