Olmadık dertler tarafından kuşatıldığımda, bu dertler bir araya gelip içlerine benide katarak saklanbaç oynadıklarında ve ben sobelendiğimde ve saklanma sırası tekrar bana geldiğinde her zaman ilk aklıma gelen yere saklanıyorum; kalemime, kağıdıma ve senden oluşan sensizliğe...
Senden alâ, sürç-ü lisan! 'Sensizlikten' alâ derdim yok biliyorsun; ama sıkıntılarımı, üzüntülerimi, -ki sen üzüyor olsan bile...- alıp veremediklerimi, cevaplandıramadıklarımı ve şuan sayamadıklarımı sana anlatmayacağım, seninle paylaşmayacağım da kiminle paylaşacağım! ...
Yeni bir derdi bulmak bana kısmet olduğunda, yokluğunu serpiyorum üzerine...
Kurtuluyorum sıkıntılarımdan özleminin sayesinde...
Rahatlıyorum, kaynar suyun buharının oluşturduğu ufacık bir oda da tüm vücudum gevşemiş gibi hissediyorum. Abartmıyorum Pınar!
Abarttığım tek şey sana olan sevgim...
Ve yanındaki diğer hislerim...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta