1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Şimdi birbirimize kendimizden daha yakın,
Eşyalara tapan insanlar arasında
Zamanla yabancı olarak dolaştığımız,
Zamanlardan çok daha yakın.
Yaşamla besledik sevdalarımızı
Hiç dillendirilmemiş sözcüklerle
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta