Kıvılcımlar çıkıyor
Küçük kıvılcımlar, ani, gösterişi utangaç
Öyle kıvılcımlar, öyle kıvılcımlar ki karıncadan hallice
Bir ekmeği nasıl taşırsa
Nasıl ezildiyse yıllar boyu
Öyle öfkeli, öyle kuvvetli
Veba gibi ağır katran bir geceden aymışız
Parıltısı oluyor gecenin yangınımız
İrili ufaklı, alıyla, karasıyla
Gözlerimizden çıkararak sevgilileri
Ki kuru bir dudaktan fazlası kalmayan
Uzanıyoruz birbirimize omuz omuza
Avuçlarımızda zöhreler
Buğday başakları, çiğdem çiçekleri
Vazgeçtiler birer birer yapraklarından, sarı sıcak ellerinden
Bir mum daha yandı gökyüzünde
Göğsümüzdeki güneşler kabardı ansızın
Ve direniş
Kayıt Tarihi : 16.4.2020 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!