***-Ateş’in Külleri Şiiri - Orhan Ateş

Her gözün nemli bir iklimi vardır.
Bir mendil sarımında hıçkırık heybesi
Giden göçmen kuşların ardında bıraktım yaftamı
Son avcıların saçmaları dağıtır girizgâhlar aynasını
Her boğum, yeni bir isim doğuşunda
Hıçkırığın boğuk ilmeğine sallanıyor bayat doku
Ve dişlerim gıcırdıyor
Seçilmiş,
Yaz gülüşlü bir ayaz kandırıyor kızarmış tenimi
Üşütüyor sebepsiz iklimler…

Yüreğimin köşe başları tutulmuş
Namluya vurulmuş yüzüm
Kaç deli kurşun sıyırabilir zihnimi
Kaç kuşak yarımı parçalar düşlerimi
Göğün maviliğine saplasam mızrağımı
Kaç divane baykuş düşer göğün ininden

Şimdi bir yaz buzulu dağlarda çözülüyor sözcüklerim
İklim dağılımı bir sel götürüyor ucuz şiirlerimi
Bir süvari alayı kan kusuyor dizelere
Gezginler küskün
Keşişler tapınaklarında öldü
Hortluyor Mecusi zihniyeti
Yeniden yakılıyor ateşin külleri

Şimdi karabasan çıraklığına ucuzlandı kardeşlik
Sıkımlık boğazlar aranıyor! Her yerde
Bir yarı liman gücüğüne demirlendi yolculuk
Islak bir meydan savaşında yenildi anneler
Göçtü merhamet torağı
Şimdi
Kaç paçavra yosmasının rahmini yırtar tarih
Kaç töre cinayetine temizlenecek kardeş vurumu
Sıkılmış yumruklardan kaç diş daha fırlayacak
Ayıp tarihine kaç sayfa daha eklenecek
Bilemiyorum…