Daha bebek emeklerken,
Ölüm, yanıbaşında beklerken,
Hayat tuvaline ne resimler çizeceksin,
Düşünmeden yapma, bileceksin.
Bir gün ruhun havalanıp
Cesedin temizlenir suyla,
Aldıklarının hepsini ücretsiz
Verirsin kara toprağa
Yavaş yavaş erirsin,
Ateşteki buzun erimesi gibi,
Zaman seni alır koynuna,
Her şey, her varlık sana dostur,
Sarılır boynuna,
Derdin tasan gider,
Bütün vakarın, ağırlığın gider,
Sanki hafiflemişsin gibi.
Yüreğin dolu ateş,
Duyguların taşmış, su gibi sevgi
Malın mülkün hava
Düşersin sararmış bir yaprak
Gibi, seni karşılar toprak,
Artık ruhun rahat, bak.
Kayıt Tarihi : 26.11.2008 23:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Mustafani](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/26/ates-hava-su-toprak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!