.Ateş Gömleği... Şiiri - Gönül Ersin

unutup hüsranları, sardım yumak misali gecenin tellerine
tut ki, düş olup düştün rüyama bilmem nasıl anımsayacağım yarına
gelirler mi geri çağırsam, çileyi yumağından açarak özenle
sandık lekeli giysileri neyleyim yar, hepsini bağışladım
gittiler bizden uzak bilinmezlere, elem/e hasretlere anılara
zaten küf kokuyorlar bak dökülürken pul pul karanlığın içine
hangi balık örtecek ki üzerine, oltada karın doyuracak yemle
sallanırken albeni içinde şıkır şıkır sevdalı raksla
düş deryası durmaktayken önümüzde enginlerce...

/serpilen yıldızlar göz kırpıyor mehtaba gök kubbeden/

bitmiyor sızıları, can bulmaya hasret terlemesiz bedeniyle
avuntusu ağusunda pembe/beyaz zakkum çiçeği güzelliğinde
hafif/ten titreyişleri havale geçirmekte sanki uykudaki tende
artık yürek ritminin ne önemi var her nefes alış/verişte
dinleyicisi olmadıkça mezzo'dan alto'ya geçen ses ney/leye,
ney/lesin dizekte zıplıyorken notalar üflenişin ürpertisinde
rengi neye çalar şarkıların bilinir mi güfte tuz buzsa gönülde
nasıl ulaşacak karşı kıyıya küreksiz kalınmış sandal ile
dalgalar geçit vermezken sert poyraz esintisinde...

/aheste çek kürekleri mehtap uyanmasın*/

kalp affeder mi bu kadar kolay bilinmez, âh_ı sebepsiz edenleri
sık dokunuşlarında ipliğin geriliyken iğne batışı acısı gergefe
duyulur mu ince sesi alt/üst olurken her delip geçişleri
nakışı çıkmaz ortaya tam bitmeden, dipten atılmamışsa düğümleri
oldu mu tam olmalı, çıkmalı açığa gün gibi resmin demek istedikleri
okunup anlaşılmalı metrelerce öteden, yormamalı gece gözleri
tutmalı karanlık basılan tuz/ütü ile kat yeri izleri misali
gün ağartısında parlama oluşmalı dökülürken boncuğu denizlere
ateş gömleği işlendi ve bitti de, gece kimlere göre...

*kiraz çiçeği*
Gönül Ersin

(*) /aheste çek kürekleri mehtap uyanmasın*/
Yahya Kemal Beyatlı şiirinden..
********************************