Kelimelerin yetmediği, cümleler anlamsızlaştığı zamanlar vardır.
İşte o an, kalbim en çok seninle konuşur; çünkü sen, tarif edilemeyensin.
Seni tarif edecek bir söz bulamıyorum…
Ne sözcükler yetiyor, ne cümleler taşıyabiliyor seni.
Bütün kitaplar sustuğunda, kalbim yine seninle konuşmaya devam ediyor.
Bir benzetmeye sığmıyorsun; ne bir şiire, ne bir resme, ne bir ezgiye…
Adını andığım her gece,
Sesin yankılanıyor yüreğimin boşluğunda.
Bir fotoğraf, bir şarkı, bir rüzgâr…
Hepsi seni hatırlatıyor, farkında olmadan.
Uzaklar seni benden çalamıyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!