Ateş Düştü Yarama Şiiri - Cahit Karaç

Ateş Düştü Yarama

Ateş düştü yarama.
Söylemeyin anama.
Mevlâ’m izin verirse,
Ben giderim anama.
Ağlamasın gözleri…

Güneş sararıp soldu.
Gün, yine akşam oldu.
Gönlüm düştü ataşa.
Anam ateş beni yakıyor.
Ağlamasın gözlerin...

Ne güneş doğuyor,
Ne sabah oluyor.
Gel gitme yârim,
Yaram üstü kanıyor.
Ağlamasın gözlerin…

Yaram azıp kanadıkça,
Derdim artıp çoğalıyor.
Yar beni bırakıp gitme
Sensiz canım yanıyor.
Ağlamasın gözlerin…

Tabip artık gelmiyor.
Umudunu kesmiş benden
Derdimin çaresi yok.
Acım hiç dinmiyor.
Ölmezsem, yari alır giderim anama
Kimse ağlamasın bana.

19.10.2014
Cahit KARAÇ