Ateş Çiçeğim,
Ateş gibiydin, ne diyeyim.
Kırmızılarınla yakar,
Yeşilinle soğuturdun.
Bütün kızgınlıklarımı,
Bir gülüşünle unuturdum.
Ateş çiçeklerin
Her mevsim kırmızı
Yıllar geçtikçe alıştık
Öğrendik karşılıklı huyumuzu.
Sabahlar ben uyanır,
Sen uyanmazdın.
Ne kadar seslensem sana
Uykulara doymazdın.
Bak nasılda
Geçmiş yıllar,
Ne kadar da sulasak da çiçekleri,
Onlar da bir gün solar.
(İstanbul, 4 Kasım 2005)
Yusuf Ziyaeddin SivaslıoğluKayıt Tarihi : 10.1.2009 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!