Ateş Böcekleri…. Soma'ya Ağıt

Kapkara denizlerin martılarıydı onlar…. 
Güneş görmeden sıcağı sunmak için, 
Gül kokusu dediler karbonmonoksite 
Kuş yemi bildiler kazma darbelerinden düşen küçük parçacıkları 
Ve yıldız saydılar alınlarındaki ateş böceklerini
Ellerinin kiri alınlarının akıydı 
Ve alınlarının akı yüzümüzün karası oldu 
Temizle temizleyebilirsen....
Sobanın üzerinde kaynayan bir tencere çorba için yiten hayatlar 
Sobada eriyen katran misali şimdi.. 
Onlar için doğmayan güneş,ocaklarında da doğmayacak artık 
Güller kömür karası açacak o topraklarda 
Ve biz bunları yazarken damlayan gözyaşlarımızla sulanacak o güller 
Analar 
Bacılar 
Evlatlar 
maden karanlığında yaşayacaklar artık 
ve alınlarındaki ateş böcekleri olmayacak……