Ateş Böceği Şiiri - Rüzgar Üren

Kanatlarından birini koparmışlar, ateş böceğinin…
Sonra, diğerini kopardılar…
Sırtından yavaşça ayaklarına akıyor kanı…
Kanı sevişiyordu toprakla bakarken aşağı…
Yürümek zorunda kaldı ateş böceği…
Alışıkta değildi böyle yürümelere…
Derman kalmadı ayaklarına yüklenen bedeninde…
Ateş böceği bakınırken etrafa…
Bir zaman sonra, bir kelebek çıka gelir yanına…
Yanaşır Anka’nın yavrusuna…
Hoşuna gitmişti belki…
İlk defa görüyordu kelebek, böylesine canına yandığının…
Neyin var diye sordu kelebek, yavrusuna Anka’nın…
Hiçbir şeyim, hiçbir şeyim yok diyebildi damlarken kanı…
Kanatlarından birini koparmışlar, ateş böceğinin…
Sonra, diğerini kopardılar…