Bir gün daralırsa yüreğin
Boğazına yapışırsa bir el.
Kanat çırpan kuşları düşün.
Düşün masmavi gökyüzünü...
Yeniden umutla dolsun yüreğin.
Sürgün versin içindeki
Dalları koparılmış çiçek.
Bir gün karanlık bir gecede
tutulmuşsa bir de Ay...
Kaybolmuşsa yol iz
Orda burda parlayan
Ateş böceklerini düşün.
Düşün ki aydınlansın gece.
Hatta sor kendine
'Sen hiç ateş böceği gördün mü
Sor kendine
'Sen hiç ateş böceği oldun mu?
Vazgeçme yaşamdan.
Tükenme, tüketme her şeyi.
Bi dene, belki çok güzel olacak
Yarın ve yarınlar.
Öyle çok büyük yük de alma omzuna.
Olabilirsen
Küçücük bir ateşböceği..
Belli mi olur aydınlanır gece.
Bir de bakmışsın güneş doğmuş.
Serin sabahlar senin olmuş.
Aydınlanmış gün,
Aydınlanmış dünya.
Gel bi kerececik dene.
Olabilirsen
Bir ateşböceği ol.
Kayıt Tarihi : 20.6.2013 15:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Dostlar ise gece gibi karanlık ve zor günlerde kendilerini gösterirler.
Şaire ne güzel demekte:
Olabilirsen
Küçücük bir ateşböceği..
Belli mi olur aydınlanır gece.
Tebrik ederim.
Elektrik enerjisiyle henüz tanışmamış olduğumuz, her şeyin doğal olduğu dönemler...Bahçelerde ağaçların, çiçeklerin özgürce büyüdükleri, özellikle dut ağaçlarının.
Bütün dut ağaçlarının biz çocuklara ait olduğu...İşte bu ateş böcekleri de aynı biz çocuklar gibi, dutlar olgunlaşmadan cümbür cemaat dut ağaçlarında alırdık soluğu...
Ama ateş böcekleri olgun olanlara bizden önce erişip, meyveler üzerine tuhaf bir mayi bırakır ve artık yenemeyecek duruma getirirler...
Akşamları komşu gezmesine veya bir ihtiyaç için giderken elimizde yanan çıra nın reçinesi elimize sızıp canımız yanınca birden bırakırdı ve sönerdi. İşte o zaman ortaya çıkardı ateş böcekleri, o minicik canlılar gerçekten de aydınlatırdı bulunduğu atmosferi ince bir çizgi halinde ve biz dut ağacıdaki o olumsuz durumu ve düşkırıklıklarımızı ertesi güne kadar tamamen unuturduk. .. Ve bu hep böyle sürer giderdi...
Şiir beni nerelere götürdü....
Paylaşıma sonsuz teşekkürler sayın Hümeyra Gün...
Anne ve anne sevgisi, ateş böceğinin küçücün umut ışıkları... Anne ve anne sevgisi sabahın yaşam sevgisi dolu aydınlıkları. Anne sevgisi bir kalbin sıcaklığında çırpınışı, anne sevgisi yaşamın tümü, yaşamın içi dışı... Sevmemek elde değil; küçücük ışıl ışıl pırıltılar, her yaşamın başlangıcında sonsuz bir anne sevgisi var...++
Tükenme, tüketme herşeyi.
Bi dene, belki çok güzel olacak.
yarın ve yarınlar.
Umudu,sevgiyi yücelten şiiriniz için sonsuz tebrikler sayın gün..Saygıyla
TÜM YORUMLAR (10)