Yorulmak nedir bilmedin, dur duraksız uçtun.
Aşındırdın kanatlarını...
İlk parıltıyı görene dek,
yöneldin sorgusuzca ışığa,
karanlığa sırtını çevirip,
sıcaklığı hissedinceye dek uçtun.
İçgüdüselliğin, doğanın dışına çıkamadı,
Ateşin deminde mutluyken...
Kayıt Tarihi : 26.10.2012 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!