hayat nede sıkıcı seni duymadan...
ne anlamsız bakıyor gözler seni görmeden...
özlem boylu boyunca uzanıyor ardından...
geçmiyor sensiz zaman...
geçmiyor..
kovalamıyor birbirini akreple yelkovan...
hep bir noktada toplanıyor ışıklar...
tavanda en kör noktada...
seni hayal ederek daldığım o noktada...
çıkışı olmayan karanlıklar gibi...
ne yapmalı bilinmez...
içim her daim söyler sensiz olmaz...
tabi kimseler bilmez,hissetmez, işitmez...
dertle gülmeye çalışan yüzüme kimse aldırıl etmez...
ne sevdaymış bilemedim...
sadece şükrettim...
istemeseydi sevmemi göndermezdi yüreğime...
vazgeçemedim...
bir yanıp bir söndüm...
ateş böceği misali...
Kayıt Tarihi : 12.6.2007 16:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Kayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/12/ates-bocegi-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!