Bir ateş çevresinde dönmeyi sen öğrettin
Ilgıt ılgıt eriyip yanmayı sen öğrettin
Düşünmezdim ömrümce umutsuz yaşamayı
Yasak olan aşkına kanmayı sen öğrettin
Şimdi yalnızlıkları bağrıma basıyorum
Unuttum gülmeleri hep surat asıyorum
Senden sonra ölüyüm hep mahşeri bekleyen
Sevgin ile perişan hep üzgün yaşıyorum
Bilmem ne kadar oldu seni hiç görmeyeli
Seni öyle özledim yasını tutuyorum
Demiyorum sevgimi senden başkalarına
Bilmesin hiç kimseler yüreğe gömüyorum
Kayıt Tarihi : 27.1.2007 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!