Cok sakındım ellerimi
Ay'ın doğuşundan
İçime yalnızlılar kaplıyorum
Bir tutuşma işte
Gece vakti yılgınlıklar
Giderim sahipsiz
Kalırım sahipsiz
Hiç sevemedim ayrılıkları
Her yangında ben varım
Sen varsın biraz
Ateş/Ateş
İçini saklamışsın
Mül tutmayan gecenin
Orta yerine
Başında bir de yaz ağacı
Yaprak yaprak düşünür gövden
Toprağı bir tutumluk boşluk
Sensin karanlığı ışıtan
Sensin yangın başlatan
Ateş/Ateş
Çocuk büyüleriyle
Ve tanrısal bir adaletle
Sarılmış gerçeğe
Gün düştükçe
Sen de duman duman
Aydınlatıyorsun ovayı
Sevda...
Ateş/Ateş
Seni yalnızken gören gözler
İhanet eder yüreğine
Kor bırakırsın saatini
Açamazlar ellerini
Bir yalınlık perdesinde
Kapatırsın göğü
Ateş/Ateş
7 Mart 2004
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 7.3.2004 01:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)