Öfke, hırs, hınç.
Fırlayıp ayağa kalkmış,
Bir duvara yaslanarak
Ateşey fışkıran
Gözlerle onu
Seyre başlamıştı.
Kırmızı, alev
Renginde olan.
Ateş böceği,
Ateş çiçeği. Coşkunluk.
Nejat Efendinin çalışında
Peregrininin ihtirası,
Ateşi yoktu.
Tehlike, felaket.
Kendinizi ateşe atıyorsunuz.
Büyük üzüntü, acı.
İçimin ateşi uzay
Hiç küllenmedi.
Seneler geçtikçe
Daha alevleniyor.
Evlat acısı bu...
Ateş! Ateş etmek
İçin verilen komut.
Kayıt Tarihi : 23.4.2013 03:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/23/ates-acmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!