Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Çok anlamlı ve etkili bir şiirdi.
ATATÜRKÜN EMANETİ ÇANKAYA
YATIR ONU GÖNLÜNDEKİ BANKAYA
GEREKİRSE KARIŞACAK KAVGAYA
ATATÜRKÜN CUMHURİYET KADINI
Tebrikler efendim.saygı ile.
Sayın Borani, beyninize, yüreğinize sağlık. Sizin gibi aydın halk ozanları oldukça Atatürk'ün cumhuriyet kadınlarının sesi daha da yükselecektir. İzninizle, Atatürkümüzü ölümünün 71. yılında anan güzel şiirinize bir bukle de ben eklemek istiyorum.
Atatürk'e sahip çıkar her zaman,
Devrimleri korur, vermez hiç aman.
Cumhuriyet eri, erkekten yaman,
Atatürk'ün cumhuriyet kadını,
Çağdaş uygarlıktan almış adını.
değerli üstadım duyarlı kaleminizi tebrik ediyorum. var olasınız. selam ve dua ile.
değerli üstadım duyarlı kaleminizi tebrik ediyorum. var olasınız. selam ve dua ile.
ATATÜRK ŞÖYLE DİYORDU
BİR TOPLUM BİR ULUS ERKEK VE KADIN DENEN İKİ CİNS İNSANDAN OLUŞMUŞTUROLABİLİRMİKİ BİR KİTLENİN
BİR PARÇASINI GELİŞTİRELİM ÖTEKJİNİ BURAKALIM DA KİTLENİN TÜMÜ GELİŞMİŞ OLSUN OLABİLİRMİKİ
BİR TOPLULUĞUN YARISITOPRAKLARA ZİNCİRLERE BAĞLI KALSINÖTEKİ BÖLÜMÜ GÖKLERE YÜKSELE BİLSİN
KUŞKUSUZ İLERLEME ADIMLARI DEDİĞİM GİBİ İKİ CİNSTARAFINDAN BİRLİKTEARKADAŞCA ATILACAK
İLERLEME VE YENİLEŞMEDE AŞAMALAR BİRLİKTE AŞILACAKTIR BÖYLE OLURSA DEVRİM BAŞATILI OLUR
AĞUSTOS 1925-SÖYLEV VE DEMEÇLER
CUMHURİYET KADINLARI ADINA SİZE TEŞEKKÜR EDİYORUM. KEŞKE HERKES SİZİN GÖZÜNÜZLE BAKABİLSE...
TAM PUAN VE SAYGIMLA...
ATATÜRK ŞÖYLE DİYORDU
BİR TOPLUM BİR ULUS ERKEK VE KADIN DENEN İKİ CİNS İNSANDAN OLUŞMUŞTUROLABİLİRMİKİ BİR KİTLENİN
BİR PARÇASINI GELİŞTİRELİM ÖTEKJİNİ BURAKALIM DA KİTLENİN TÜMÜ GELİŞMİŞ OLSUN OLABİLİRMİKİ
BİR TOPLULUĞUN YARISITOPRAKLARA ZİNCİRLERE BAĞLI KALSINÖTEKİ BÖLÜMÜ GÖKLERE YÜKSELE BİLSİN
KUŞKUSUZ İLERLEME ADIMLARI DEDİĞİM GİBİ İKİ CİNSTARAFINDAN BİRLİKTEARKADAŞCA ATILACAK
İLERLEME VE YENİLEŞMEDE AŞAMALAR BİRLİKTE AŞILACAKTIR BÖYLE OLURSA DEVRİM BAŞATILI OLUR
AĞUSTOS 1925-SÖYLEV VE DEMEÇLER
TEŞEKKÜRLER HOCAM SAĞOL BU ANLAMLI GÜNERDE HARİKA DİZLER SAYGILARIMLA.TAM PUAN.
Namusu iffeti baştaki bir metrelik bezde gören, hurafe zihniyetli yaratıkların okuması gereken dizelerde Atatürk milliyetciliği ve Kemalizm çok güzel işlenmiş dost yürek, kutlarım Sevgilerimle esen kalıN!(10on)
Atatürkün cumhuriyet kadını
Ay yıldızlı bayrak elde geziyor
Atatürk ün cumhuriyet kadını
Türke yeni baştan destan yazıyor
Atatürkün cumhuriyet kadını
Çağdaş uygarlıktan almış adını
Tırnaklar ojeli dudak boyalı
Giysileri dantel dantel oyalı
Namuslu ifetli edep hayalı
Atatürkün cumhuriyet kadını
Çağdaş uygarlıktan almış adını
Yurdundaki tehlikeyi görüyor
Gahırlanıp sessiz sessiz yürüyor
Anlayana ültimaton veriyor
Atatürkün cumhuriyet kadını
Çağdaş uygarlıktan almış adını
Atatürkün emaneti çanka ya
Yatır onu gönlündeki bankaya
Gerekirse katılacak kavgaya
Atatürkün cumhuriyet kadını
Çağdaş uygarlıktan almış adını
Borani nin şehidinin anası
Laikliğin omurgası binası
Elvan elvan ellerinin kınası
Atatürkün Cumhuriyet kadını
Çağdaş uygarlıktan almış adını
Halil Çimen......' Değerli şair yorumsuz tam puanımla kutluyorum sizi...'
Zevkle okudum,çağdaş ozanımızı yüreğimle alkışlıyorum
Kutlarım,saygılarımla efendim
Ayşe
Bu şiir ile ilgili 20 tane yorum bulunmakta