Atatürk destanı 10...erzurum

(Erzurum)

Ulaşmıştı Erzurum’a haberler
Acılar yenileniyordu
Hüzün mayalıydı yüreklerde
Öfkelere öfkeler ekleniyordu
Erzurum Erzurumlu
İşgaller gördü acımasızlığı tattı
Zaferler gördü sevincine sevinç kattı
Sarıkamış şehitlerini koynunda sakladı
Hala o kara günlere matemi tuttular
Tabyalarını kalkan ederek Rus toplarına
Direnerek istiklali korudular
Yine kara günler çalıyordu kapılarını
Yine haşin ırmaklar gibi çağlamalı diyordu
Erzurumlu yol boyunca dizilmiş
Gelecek olan heyeti
Alınacak olan kararı bekliyordu

Duydu kulakları Amasya bildirgesini
Duygu Mustafa Kemalin özgürlük hevesini
Sömürücüye sömürücü ye karşı
Bütün haşmeti ile çatıldı kaşları
İstiklal için savaşmaya
Savaşarak ölmeye hazırdır dadaşları

Yayla şehri Erzurumun
Haşin soğuklarla geçse de kışları
Nöbetteydi vatanı için
İstiklal için hazır kıta idi askeri
Sarıkamış da tatmışdı donarak ölümü
Nasıl gittiyse soğuklar da cepheye gönüllü
Yine koşarak gidecekti
Silahı yoksa mermi bulamıyorsa
Göğsümü siper edecekti

Kimse diyemez bu direniş niçin
Kimse soramaz bu mücadele neden
İstiklali elinden gitmeden
Düşman ülkesini işgal etmeden
Canlar rahmete karışsa da
Evladır vatan uğruna ölmek
Esir yaşayarak sömürülmeden
Diyordu ben dadaşım
Vatana fedadır başım

Girse de toprağa şehit düşen kefensiz beden
.Veremeyiz düşmanlara bu vatanı ölmeden

.Vatan parçalanamaz
Manda söz konusu olamaz
Türk himayede kalamaz
Bağımlı yaşanılamaz deniyordu
Bu mücadelenin başına
Mustafa kemal öneriliyordu
Bacalar tüttükçe savaş vereceğiz
Ya savaşıp öleceğiz
Yada dünya durdukça
Hür kalacağız deniliyordu
Hür yaşayacağız nidaları
Duvarları deliyordu
Karalar bu yönde alınıyordu

Duyuruyordu en doğru kararları bu ses
Söylüyordu en doğru sözleri bu dil
Bu sesin çağrısına koştu bu millet
Toplandı bu sesin çevrende herkes
İstiklal için yanacaktı kandil
Hürriyet için.sallanacaktı mendil

Onur ve gurur yükseliyordu bu ses ile
Bu sesle açıktır kulaklarım gerisi nafile
Özgürlük için savaşılacaktı
Kollar Mustafa kemali kucaklıyordu
Özlem ile sevgi ile
Mustafa kemal bekleniyordu
Muafa kelam önder olacaktı

Bu uğurda yanındadır Erzurum’un dadaşı
Esareti yaşamaksa kopsun boynundan başı

İnandı iman etti Erzurum’un dadaşı
İnandı kurtuluş umuduna
Saygı ile eğildi dik başı
Esaret Türk için ardı
Ayağa kalkan ise şahlanan vakardı
Evet diyen parmaklarda
Özgürlük tutkusu vardı
Bağımsızlık sevdası yaşardı
İstiklal umuduna koşardı
Ya Türk milleti esir olmayacaktı
Yada Türk yurdunda
Tüten baca kalmayacaktı.
Bu özlem şaha kaldırdı vakarını
Bu gözler eritti dağlarında kar’ını
Sancılı yüreklere deva

Yanan bağırların umudu olacaktı bu sözler
Işık saçtı kararsızlık karanlığına o gözler.

Silindi zihinlerden umutsuzluk
Kalktı üzerimizden sis
Birden bire yok oldu mutsuzluk
Kürsüde Mustafa kemal
Olacakları sıralıyordu
Yapılacakları anlatıyordu
Kararsız kafaları aydınlatıyordu
Aldığı kararlar akla yatıyordu

Duyguları duygumuz
Kaygıları kaygımız
Arzuları arzumuz
Acıları acımız oldu
Çizgisini yeniden çiziyordu kaderin
Umudu oldu dağın
..............................Ovanın
........................................Derenin
İnancı imanı oldu
Düşünen beyinlerin
Güvenci oldu direnci oldu
Anadolu’da her yerin.

Türk ulusunun sancağı
İstiklalin bayrağı
Hürriyetin abidesi
Savaşın gözdesi
Milletin öfkesi oldu
Dadaşlardan güç
Temsilcilerden yetki
Birlikten cesaret aldı
Bu inançla
Bu duyguyla
Bu azımla çıktı yola
Sivas’a geldi Mustafa kemal.
Yolda vermeden mola